|
η κρίση διαδοχής "Μην βιάζεστε πίσω στην Ευρώπη,Σε ένα άλλο περιστατικό, αφού ο Μέγας Αλέξανδρος είχε νικήσει τους Πέρσες και βάδιζε πίσω στη Βαβυλώνα, το χρυσό διάδημα του έπεσε από το κεφάλι του και προσγειώθηκε σε ένα βάλτο. Ο νεαρός Σέλευκος βούτηξε στο βάλτο να το ανακτήσει. Για να το διατήρησε ξηρό, ο Σέλευκος εβαλε το διάδημα στο κεφάλι του και κολύμπησε πίσω για να το παραδώσει στον Αλέξανδρο. Ειπώθηκε ότι αυτός ο οιωνός σήμανε ότι ο Σέλευκος θα κληρονομούσε τον θρόνο του Αλέξανδρου. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό ότι αυτές οι οιωνοί αναπτύχθηκαν ως προπαγάνδα από τον Σέλευκο αφού είχε ήδη έρθει στην εξουσία. Το 320 π.Χ., ο Σέλευκος έγινε ο κυβερνήτης της Βαβυλώνας, ωστόσο, από το 315 π.Χ. αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη, όταν ο Αντίγονος Μονόφθαλμος εισέβαλε. Ο Σέλευκος κατέφυγε στην Αίγυπτο. (Βλ. τον χάρτη 1 - 315 π.Χ.) Ήταν αυτή τη στιγμή, ότι οι υπόλοιπες βασιλιάδες Διάδοχοι (Ο Κάσσανδρος στην Μακεδονία, ο Λυσίμαχος στη Θράκη, και ο Πτολεμαίος στην Αίγυπτο) συμμάχησαν και πολέμησαν εναντίον του Αντιγόνου. Σέλευκος έγινε ναύαρχος του ναυτικού του Πτολεμαίου Ι. Αργότερα, ο Πτολεμαίος έδωσε του Σελεύκου ένα μικρό στρατό και ο Σέλευκος βάδισε πίσω στη Βαβυλώνα και ανακατέλαβε την πόλη. Όταν ο στρατός του Αντίγονου έφτασε να ξαναπάρει τη Βαβυλώνα, ο Σέλευκος είχε έκρυψε τον στρατό του στους βάλτους γύρω από την πόλη και ξεκίνησε μια αιφνιδιαστική επίθεση κατά τη διάρκεια της νύχτας και σημείωσε μια εκπληκτική νίκη. Πολλοί από τους στρατιώτες του στρατού του Αντιγόνου αυτομόλησαν τον Σέλευκο. Ο Σέλευκος στη συνέχεια κατέκτησε σταδιακά τις διάφορες επαρχίες της Ασίας που συμμάχησαν με τον Αντίγονο. (Βλ. τον χάρτη 2 - 310 π.Χ.) Ο Αντίγονος τελικά νικήθηκε και σκοτώθηκε στη μάχη της Ιψού. (Βλ. τον χάρτη 3 - 301 π.Χ.) Ωστόσο ο γιος του: Δημήτριος Αντιγονιδών, ξέφυγε από την μάχη και λίγα χρόνια αργότερα σκότωσε τον γιο του Κασσάνδρου και κατέλαβε το θρόνο της Μακεδονίας. Εν τω μεταξύ, ο Σέλευκος κατέκτησε το Βασίλειο του Λυσίμαχου. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ευρώπη για να κατακτήσει Μακεδονίας. Αλλά ενώ βάδιζε στη Θράκη, δολοφονήθηκε από τον αποκηρυγμένο δύστροπο γιο του Πτολεμαίου Ι: Πτολεμαῖος Κεραυνός. Έτσι, το παλιό μαντείο ήταν σωστή, γιατί ήταν η στιγμή που ο Σέλευκος έφυγε της Ασίας για την Ευρώπη που πέθανε. Η Ελληνιστική Εποχή Ο Σέλευκος διαδέχθηκε στην Ασία από το γιο του, τον Αντίοχο Ι. Από το 276 π.Χ., υπήρχαν μόνο 3 Διάδοχοι δυναστείες, τα εδάφη τους διακρίνονται μεταξύ των τριών ηπείρων της Αυτοκρατορίας: οι Αντιγονίδες στην Ευρώπη, οι Σελευκίδες στην Ασία, και οι Πτολεμαίοι στην Αίγυπτο. (Βλ. τον χάρτη 4 - 276 π.Χ.) Αυτά τα τρία βασίλεια σταδιακά σταθεροποιείται και παράμειναν διέπεται από τις ίδιες δυναστείες για δύο αιώνες. Αλλά οι πόλεμοι μεταξύ των τριών βασιλείων συνεχίστηκαν, παρά τις διάφορες γάμοι μεταξύ των βασιλικών δυναστειών. Ενώ κανένα από των Διαδόχων ποτέ κατάφεραν να ενώσουν την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο πολιτισμός ελληνικός άκμασε. Πολλοί Έλληνες εγκαταστάθηκαν στην Εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο, και την ελληνική έγινε ή Κοινή διάλεκτοςτης της Ανατολικής Μεσογείου. Η πόλη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο, με την περίφημη βιβλιοθήκη της, έγινε το κέντρο μάθησης του κόσμου. Αυτή η περίοδος είναι γνωστη ως η Ελληνιστική Εποχή. Η παρακμή Στο δεύτερο αιώνα π.Χ., οι νέες αναδυόμενες αυτοκρατορίες της Ρώμης στη Δύση, και Παρθία στην Ανατολή άρχισαν να παρεμβαίνουν στον ελληνιστικό κόσμο. (Βλ. τον χάρτη 5 - 130 π.Χ.) Τα βασίλεια των Διαδόχων παρέλειψαν να ενώσουν ενάντια σε αυτές τις απειλές, και ένα προς ένα κατακτήθηκαν. Πρώτον, οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Μακεδονία και την Ελλάδα. Στη συνέχεια, πήραν ό, τι είχε απομείνει από την αυτοκρατορία των Σελευκιδών είχαν κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος. Τέλος, οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Αίγυπτο το 30 π.Χ., μετά τον πόλεμο του Οκταβιανού με τον Αντώνη και την Κλεοπάτρα, η τελευταία μονάρχης Πτολεμαίων της Αιγύπτου. |
 |
 |
 |